از رهبران جنبش می بایست مراقبت سیاسی کرد

اگر رهبران جنبش سبز دعوت به تظاهرات بدون مجوز کنند ، و مردم به خاطر ترس از سرکوب و کشته شدن یا زندانی شدن ، استقبال گسترده نکنند ، تبعات سیاسی بسیار سنگینی برای رهبران جنبش خواهد داشت و بسیار تحت فشار قرار خواهند گرفت . ولی اگر مردم حتی بدون دعوت رهبران جنبش به خیابانها بیایند و اعتراض کنند آنوقت همانند روز عاشورا ، رهبران جنبش میگویند ما دعوت نکردیم مردم خودشان آمدند چرا که به شما اعتراض دارند ، بنابراین باز از رهبران جنبش مراقبت سیاسی میشود ، و اگر مردم به دلیل ترس از سرکوب حضور چشمگیر پیدا نکردند ، رهبران جنبش میتوانند بگویند که ما گفتیم نیایند آنها هم نیامدند . بنابراین مردم می بایست به این ترفندهای سیاسی دقت کنند ، و سپس تصمیم خود را بگیرند . جنبش سبز برای طرح مطالباتش به رهبران سیاسی نیاز دارد ، بدون رهبران سیاسی واسطه ایی برای انتقال مطالباتش به رده های بالا ندارد . همانطور که رهبران جنبش سبز ، دولت را مشروع نمیدانند ، ولی برای درخواست مجوز ، مجبور هستند به همین دولت نامشروع مراجعه کنند . مراقبت سیاسی از رهبران جنبش لازم است ، هر چند که نقد هم لازم است ، مراقبت سیاسی موضوعی جدای از نقد و انتقادات است . مراقبت سیاسی به این معنی نیست که از رهبران جنبش انتقاد نکنیم ، اصولا انتقاد می بایست در این جنبش نهادینه شود اما بار تمام مسئولیتها را به دوش یکی دو نفر نگذاریم . باید قبول کنیم که بار اندوه و مشکلات و مبارزات یک ملت بزرگ را نمیتوان صرفا بر دوش چند رهبر سیاسی گذاشت . می بایست تا جای ممکن از این بار کم کرد و این مسئولیتها را بین خود معترضان تقسیم کرد . یکی از همین مسئولیتها حضور مردم در بیست و دوم خرداد بدون اخذ مجوز است . بهتر است مسئولیت آمدن یا نیامدن در این تظاهرات ، بر عهده مردم باشد و نه رهبران جنبش . مطمئن باشید حتی اگر رهبران جنبش تاکید میکردند که بدون مجوز هم بیایید ، باز آنانی که ترس از سرکوب دارند نمی آمدند ، و حالا هم که گفته اند تظاهرات بدون مجوز برقرار نمیشود ، باز انانی که واقعا قصد حضور داشتند خودشان احساس مسئولیت میکنند و میاند .