چرا خداوند وجود خودش را با علم ثابت نمیکند ؟

بسیاری از خداباوران میگویند که علم بشری نمیتواند عدم وجود خدا را ثابت کند . اما سوالی که پیش میاید ، این است که مگر خدا توانسته است وجود خود را با اتکا به علم ثابت کند ؟ آیا خدا توانایی این را دارد که در چهار چوب علم خودش را ثابت کند ؟ جواب یا بله است یا خیر . اگر جواب بله است باید پرسید چرا در طی تاریخ خداوند همواره سعی کرده است با معجزات وجود خود را ثابت کند ؟ آیا اگر یک بار برای همیشه با تکیه بر علم وجود خود را ثابت میکرد بهتر نبود ؟ در اینصورت دیگر نیاز نبود هزاران پیامبر بفرستد تا هر کدام برای اثبات وجود خدا و سپس انتقال پیامهای او مصیبتهای زیاد بکشند ، از طرفی جنگها و درگیریهای بسیار هم در طی تاریخ پیش نمیامد . چگونه است که ما از طرفی خدا را خالق علم بداینم ، از طرفی وقتی قرار میشود خدا خودش را ثابت کند به چیزی مثل معجزه تکیه کند که اساسا ضد علم است و در نفی علم است . اما اگر جواب این است که وجود خدا و اثبات وجود خدا خارج از حیطه علم است ، این سوال پیش میاد که پس چرا مذهبیان انتظار دارند که بشر با تکیه بر علم عدم وجود خدا را ثابت کند ؟ این یک تناقض بزرگ نیست ؟ کاری که از دانش الهی بر نمیاید ، بر دوش دانش بشری گذاشته اند !؟ استدلالهای خداباوران چیزی شبیه حکایت شتر مرغ است . اگر ما خدا را نفی کنیم ، میگویند علم نمیتواند عدم وجود خدا را ثابت کند . اگر بگوییم چرا خود خدا با علم بیکران خود ، وجود خویش را ثابت نکرده است ، میگویند خدای ورای علم و عقل است ، و اثبات خدا با علم و عقل ممکن نیست ! اساسا چرا می بایست به موجودی باور داشته باشیم که نه خودش میتواند خودش را از لحاظ علم ثابت کند ، نه علم بشری میتواند او را نفی کند ؟ اگر اینقدر ناتوانی در این مبحث است ، پس چطور خداباوران با اطمینان و ایمانی وصف نشدنی از وجود خدا صحبت میکنند ؟ آیا بهتر نیست اساسا پای علم را وسط نکشند و صرفا بگویند یک باور عقیدتی است و تمام ؟